Reizigers met een Urbano-camper trekken door heel Europa. Tijdens onze reizen speuren we altijd naar campers met een Belgische nummerplaat én het Urbano-logo. Een korte babbel mondt dan vaak uit in een lang gesprek. Niets is leuker dan camperreizigers vol passie te horen vertellen over hun avonturen en ervaringen. In Apt, Frankrijk, spraken we met Lutgart en Guido, en ontdekten we waarom zij een speciale voorliefde voor Ierland hebben.
Wie? Lutgart & Guido uit Melsele - 3 kinderen en 10 (plus)kleinkinderen
Waar? Gesprek in Apt, Camping Luberon (tussen de Alpen, de Haute-Provence en de Vaucluse, Frankrijk) - september 2024
Met welke camper reizen jullie?
Wij reizen met een Challenger 260 Graphite, bouwjaar 2018, gekocht bij Urbano Aarschot. Onze camper heeft een 170 pk Ford-motor, en die rijdt uitstekend. Hoewel we er niet bewust voor gekozen hadden, blijkt de automaat toch ontzettend gemakkelijk te zijn. Inmiddels hebben we al 45.000 km afgelegd.
Hoe zijn jullie bij de aankoop tot dit model gekomen?
In eerste instantie ging onze voorkeur uit naar een camper in plaats van een caravan omdat je meer flexibiliteit hebt: je kunt rondrijden en dingen bezoeken. Toch ben je niet overal welkom met een camper, en parkeren kan soms lastig zijn. Maar ik rijd graag, al merk je onderweg wel de beperkingen. Onze eerste twee campers van Eura Mobiel kochten we tweedehands bij een dealer in Maldegem, maar die bestaat nu niet meer.
We waren toe aan een nieuw model en zijn beginnen rondkijken. Een Eura Mobiel zat er helaas niet in wegens het prijskaartje. Omdat we toch een flink bedrag achterlaten bij zo’n aankoop, waren we best kritisch na elk bezoek. Een koele ontvangst of een erg “fabrieksmatig" gevoel deed nogal snel een paar deuren sluiten.
We kwamen tenslotte bij Urbano in Aarschot terecht waar we vriendelijk en professioneel werden ontvangen.
We waren meteen ook enthousiast over de Challenger 260 Graphite. Het ruimtelijke concept sprak ons direct aan. Telkens we een andere camper zagen, kwamen we toch steeds weer uit bij ons eerste model. Dit was precies wat we wilden.
Nu bleek dat net het laatste model te zijn dat in voorraad was. Indien we in 2018 nog onze camper wilden gebruiken, moesten we het toonzaalmodel nemen. En geduld oefenen, want die mocht niet meteen de showroom uit. Het was dat of wachten tot 2019. De keuze was snel gemaakt.
Een groot voordeel van de Challenger 260 Graphite vonden wij het hefbed. Hierdoor heb je geen bedden achteraan je camper waardoor je een pak meer binnenruimte hebt. Ook de ingebouwde dressing vonden we een heel aantrekkelijke optie.
We zijn nog steeds erg enthousiast en tevreden met onze keuze.
Nooit overwogen om eerst te huren?
Voor onze eerste aankoop wel. We zijn twee weken met een huurcamper naar de Provence geweest. Dat was allemaal nieuw voor ons, maar het beviel uitstekend. We raden iedereen aan om eerst eens te proberen voordat je er een koopt. Je moet immers kunnen samenleven op een kleine ruimte. Het is verstandig om eerst te kijken of dat bij je past. Het idee dat je altijd in de zon onder een parasol bij het zwembad zit, klopt niet. Je moet echt beseffen dat de ruimte beperkt is.
Tips:
Zo hebben wij een keer zonder gas gezeten en dan merk je hoe lastig het kan zijn. Dat leert je om bewuster met je middelen om te gaan. Je hebt bijvoorbeeld maar tien emmers water mee, dus dat moet je goed inplannen.
Je ziet ook mensen die knoeien met bijvoorbeeld het afvoeren van grijs water, en die met een open kraan verder rijden en een spoor achterlaten. Hoe kan dat nou? Dat is echt een levensles: ga bewust om met energie en water.
Wat was jullie eerste ervaring met kamperen?
Kamperen met een tent is nooit een optie geweest, daarvoor hebben we niet de sterkste ruggen. Een camper leek ons wel een leuke manier van reizen. Het idee van “gaan en staan waar je wil” klonk indertijd romantisch, maar in werkelijkheid bleek dat toch wat anders.
Onze eerste camperreis ging naar Noord-Frankrijk, de Pas de Calais. Een vriend van ons, die ook een camper had, had er goede ervaringen opgedaan. Dus besloten we het ook eens te proberen. We bezochten Wissant, Audresselles, Tardinghen en Fleurs Des Champs. Vanaf daar zag je aan de overkant van het Kanaal Dover liggen. Het was een prachtige plek, en het kostte bijna niks. Een fijne streek, niet al te ver van huis.
We hebben ook de Belgische kust bezocht, zoals Westende, en er overnacht op een camperpark. Daarnaast gingen we vaak naar Nederland en Limburg.
Hoe reizen jullie met de camper?
Wij plannen onze camperreizen nooit van tevoren en laten onze route vaak afhangen van het weer. We verblijven regelmatig op campings, maar maken in Frankrijk ook veel gebruik van het netwerk van Camping-Car Park en France Passion. Tegenwoordig reizen we ook met een ACSI-kaart, wat vooral buiten het hoogseizoen aantrekkelijk is. Toen ik nog in het onderwijs werkte, konden we die kaart tijdens de grote vakanties niet gebruiken.
In Nederland maken we graag gebruik van kleinschalige en charmante SVR-campings.
Uit de beschrijvingen van kampeerplekken is het echter vaak lastig op te maken hoe het er in werkelijkheid uitziet, dus soms is het een gok. Campings kunnen dan ook wel eens tegenvallen, omdat de beschrijvingen niet altijd even realistisch zijn.
We verplaatsen ons niet elke dag, dat is te vermoeiend. Het kost soms veel tijd om een geschikte plek te vinden, en als je dan op drie plekken komt die niet voldoen, kan het einde van de dag teleurstellend zijn. Daarom proberen we in de vroege namiddag aan te komen, zodat we nog iets aan de dag hebben. Meestal blijven we minstens twee nachten op één plek.
De langste reis die we hebben gemaakt, was vier weken naar Ierland. Lutgart blijft liever niet te lang van huis, terwijl ik liever langer op reis ga. Onze kinderen zeggen vaak: "Nu heb je de tijd, er is niets dat je bindt." Toch vinden we vaak een reden om niet weg te gaan, maar je kunt het ook omdraaien: de tuin blijft wel liggen, die loopt niet weg.
Maar het is een luxeprobleem, want niet iedereen kan dit doen. Veel mensen moeten het met veel minder vakantie doen; mensen die werken hebben vaak maar drie weken per jaar.
Eerste reis met de Challenger 260 Graphite
Na de oplevering van de nieuwe Challenger 260 Graphite zijn we meteen naar Ierland vertrokken.
Ierland is echt onze passie, we zijn er helemaal weg van! We gaan bijna elk jaar. Vanuit Cherbourg nemen we de boot naar Rosslare of Dublin. Ierland is een soort tweede thuisland geworden, om vele redenen.
Je kunt ook via Engeland en dan de veerboot vanuit Wales nemen, maar dat komt uiteindelijk op hetzelfde neer. De boottocht zelf is trouwens erg comfortabel, mits de zee meewerkt.
“Ik maak vaak een grapje tegen de Ieren”, vertelt Guido, "begin niet met een brug van Engeland naar Ierland! Houd het zo moeilijk mogelijk om er te komen, zodat alleen de echte liefhebbers naar Ierland reizen."
Als je naar Ierland reist, moet je er voldoende tijd voor uittrekken. Dit jaar zijn we tien dagen geweest, maar dat is echt te kort. Zorg dat je altijd genoeg tijd hebt om van de reis te genieten!
Naar Ierland voor de muziek
Guido vertelt: Ik ga met de camper naar Ierland voor de muziek (Lutgart wijst naar een akoestische gitaar in de camper). Daar speel ik op straat, in hetzelfde dorp waar we jaarlijks komen. Ik wilde dat graag eens proberen, maar niet in mijn eigen omgeving in Vlaanderen. Vanwege mijn werk in het onderwijs was dat nogal delicaat. Ik wilde vermijden dat ik bekenden tegenkwam. In Ierland is dat geen probleem, daar ken ik niemand.
Het leek me het ideale land om dat te doen. Het is een ontzettend muzikaal land, met een vriendelijk en niet-competitief volk op vlak van muziek. Maar je moet daar vooral niet aankomen met een houding van "ik zal eens laten zien wat ik kan". Als je dat doet, word je buitengespeeld. Ierse muzikanten schakelen dan moeiteloos een versnelling hoger, wat soms pijnlijk kan zijn voor mensen die dat niet doorhebben.
Ik zing vooral Ierse ballads, in de sfeer van Luka Bloom en Christy Moore. Maar ginder gaat de muziek alle kanten op. Alles hangt ook af van de sfeer.
In het dorp Clonakilty, tussen Cork en Skibbereen aan de zuidwestkust, waar we jaarlijks verblijven, ben ik intussen een van de locals geworden. Ze nodigen me daar regelmatig uit om te spelen. Afgelopen zomer speelde ik in een café dat al 120 jaar in dezelfde familie zit. Ze organiseerden een muzikale happening en iedereen die er ooit had gespeeld, werd uitgenodigd voor een groot muzikaal festival. We hadden eigenlijk niet gepland om dit jaar te gaan, maar dit konden we niet laten schieten.
In het dorp is er altijd iets te beleven. Noel Redding, de vroegere bassist van Jimi Hendrix, heeft er 20 jaar lang een café gerund. Hij nodigde veel Engelse popmuzikanten uit en die hebben allemaal hun stempel op de muziek daar gedrukt. In dat stadje hangt een geweldige, open muzikale sfeer. Elke dag is er wel ergens een optreden. Als muzikant kun je daar altijd wel ergens terecht.
Fietsend en wandelend de streek en regio’s verkennen
Tijdens onze campertrips fietsen we veel. Nederland is natuurlijk het ideale fietsland en vanuit onze woonplaats in Melsele zijn we snel over de grens en de campings vlot bereikbaar. De campingeigenaren zijn altijd supervriendelijk en wekken alleszins de indruk blij te zijn als er gasten komen!
In Nederland verkenden we al fietsend de provincies Overijssel, Drenthe en Friesland. Ook prachtig fietsen is het langs de Duitse grens in Gelderland.
Door de reportage Dwars door de Lage Landen van Arnout Hauben leerden we het Pieterpad kennen en de schitterende Achterhoek. Dat inspireerde ons om ook die streek al wandelend te verkennen.
In Frankrijk gebruiken we dan weer de oude spoorwegtracés die voor fietsers zijn ingericht.
Waar gaat de reis nu naartoe?
We zijn nu via Charleville in de Franse Ardennen afgezakt naar Louvemont, het Lac du Der en Langres. We reizen meestal in etappes van ongeveer 200 kilometer per dag. Nu zochten we toch naar een plek waar het wat warmer was en vandaar onze keuze voor deze camping vlakbij Apt in de Luberon (Provence).
Wat is jullie allerleukste herinnering?
Voor mij persoonlijk is dat Ierland, aldus Guido. De eerste jaren hebben we daar heel veel rondgereden. In het dorp waar we nu vaak komen, parkeren we op een openbare parkeerplaats bij een school, niet op een camping. Soms staan we daar wel twee weken. Er is geen lozingspunt, dus af en toe gaan we naar een camping.
Waar zijn jullie nog naartoe gereisd?
De Moezel is een leuke bestemming en dit voorjaar waren we in Noord-Spanje, in het Baskenland en Galicië. We zijn tot voorbij Compostella geweest. Het weer was mooi, maar er stond veel wind. Daar viel Spanje ons erg mee. Het is er heel mooi, verzorgd, en de wegen zijn goed.
Oorspronkelijk hadden we het idee om naar Zuid-Andalusië te gaan met de bekende bezienswaardigheden zoals Cordoba, Granada, Malaga en het Alhambra. Maar dat zal voor later zijn.
Wat hebben jullie verder nog op de bucketlist staan?
Scandinavië staat hoog op de lijst. Onze tweede zoon heeft nu ook een camper en raadt het ons sterk aan, hij zegt dat het er prachtig is. Hij heeft een alkoofcamper voor zijn gezin met drie kinderen, met twee stapelbedjes. Het is een gezinscamper van 22 jaar oud, maar nog in heel goede staat. Omdat hij drie kinderen heeft, moest hij een robuuste camper hebben, eentje die wel tegen een stootje kan. Die rijdt geen 100 km per uur meer, maar hij doet het nog prima. In Scandinavië kun je ook vrij staan, als je het een beetje van tevoren plant.
Ook naar Italië willen we eens gaan, maar we hebben een beetje angst voor de drukte daar. Want iedereen wil naar Toscane en de populaire steden en streken. We kennen Italië helemaal niet, dus als we gaan zal het niet zonder grondige voorbereiding zijn.
Hoe speelt het weer mee in jullie plannen?
Wij willen niet naar de extreme warmte. Nu moesten we kiezen tussen Denemarken en Frankrijk. Uiteindelijk hebben we vanwege het weer voor Frankrijk gekozen. We houden de weerapps zoals Meteovista goed in de gaten, en als het boven de 30 graden gaat, mijden we die plekken liever.
Het weer verandert vaak en de voorspelbaarheid van het klimaat neemt af. Het slechtste weer dat we hebben meegemaakt was - het hoeft niet te verwonderen - in Ierland. “Four seasons in one day," zeggen ze daar, en dat klopt ook wel. Spookverhalen over eindeloze regen en dikke mist waarbij je niets ziet, hebben we gelukkig maar zelden meegemaakt. We passen ons altijd aan het weer aan zoals het komt. In Ierland ben je al gelukkig als je geen fleece of regenjas nodig hebt. Als het daar boven de 20 graden is, is dat hoogzomer voor de Ieren. Ze lopen dan rond in topjes, terwijl wij zeggen: "Ho maar, zo warm is het nu ook weer niet."
Rare gewoontes gezien?
Een maf ding: het hangbuikzwijn in Frankrijk
Een van de mafste dingen die we ooit meemaakten, was in Frankrijk. We stonden met de camper geparkeerd toen er ineens een gigantisch beest uit een camper gestapt kwam—een hangbuikzwijn! We keken elkaar aan en dachten: "Wat is dit? Dit kan toch niet?" Zoiets hadden we nog nooit gezien.
Opvallende types camperaars
Je ziet ook verschillende types camperaars. Sommige mensen willen alles netjes en keurig afgelijnd hebben, terwijl het bij anderen niet zo nauw steekt. Bij hen hangt er wel eens iets los, en die verschillen vallen echt op. We hebben ook heel creatieve modellen gezien—omgebouwde campers die echt uniek zijn.
Aan de andere kant hebben we iemand gekend die nauwelijks reisde met de camper. Ze gingen bijvoorbeeld alleen maar naar Herbeumont en dan eens naar de zee. Een totaal ander type reiziger dus. Waarom hebben die een camper nodig, vroegen wij ons af.
Ervaringen onderweg
Vastzitten in de modder
Begin dit jaar gingen we naar een minicamping in Nederland, in maart. Er waren tien plekken, en het was drassig. We gingen samen met onze zoon, maar ik had al gezien dat het terrein er zompig uitzag. De eigenaar zei: "Doe maar," dus ik probeerde het, en ja hoor, ik zat direct vast. Hij riep een buurman met een tractor erbij, maar die trok samen met onze camper een gigantisch spoor door het terrein. De hele camping was omgeploegd en dat ging zeker wel even duren voor dat weer droog was. Uiteindelijk hebben we onze zoon gebeld: "Kom hier maar niet heen!"
Sindsdien kijk ik altijd naar de ondergrond voordat we ergens gaan staan. We hebben geen speciale matten, maar ik wil zeker weten dat we niet weer vast komen te zitten.
Storm en de luifel
We hebben ooit de luifel van een buurman gered tijdens een storm. Die mensen waren weg en hun luifel begon te fladderen. Wij hadden onze luifel vastgezet met stormriemen, maar toch hebben we hem ook ingedraaid voor de zekerheid. Gelukkig hebben we nooit grote stormschade gehad of takken op de camper gekregen.
Lekke band
We hebben ook eens een lekke band gehad nadat we over een nagel reden, maar dat hadden we niet door. Een vriendelijke camperaar waarschuwde ons, en gelukkig hadden we nog een reservewiel. Dat was onze eerste camper. Het toonde ook de vriendelijkheid van andere camperaars; anderen hielpen ons, ik stond erop te kijken en dat vond ik geweldig.
Vooraf boeken
We boeken meestal niet online, maar bellen vaak van tevoren. Soms duurt het een dag voordat we antwoord krijgen.
In de Franse Ardennen hadden we een ACSI Camping geboekt. We wilden graag een dag verlengen. Bij aankomst zagen we dat er een ACSI-sticker hing, terwijl ze aan de receptie aangaven ACSI niet te kennen. Een telefoontje naar de eigenaar van de camping bracht de oplossing. We kregen het lagere tarief voor de ganse periode. Telefonisch boeken geeft altijd wat meer zekerheid dat er plek is, wat een geruststelling is als je onderweg bent.
Tips: Een suggestie die we kregen: boek altijd iets meer nachten van tevoren, zodat je eventueel nachten kunt inkorten. Dat werkt beter dan ter plaatse proberen te verlengen. We hebben nog niet betaald, dus als we eerder willen vertrekken, is dat mogelijk. We blijven meestal niet langer dan vijf nachten op één plek.
We gebruiken ook nog steeds de papieren ACSI-gids, omdat we niet altijd internetverbinding hebben. France Passion is een beetje chaotisch, vooral omdat de camperplekken per departement zijn ingedeeld, en als Belg ken je natuurlijk niet al die administratieve departementen.
Hoe ziet de taakverdeling er tussen jullie uit?
Hebben jullie al beroep moeten doen op een verzekering?
We hebben nog steeds een omniumverzekering en twijfelen of we die moeten houden. Maar je hoort verhalen over diefstal en schade. Het kan iedereen overkomen, en het is toch je kapitaal dat erin zit. Hoewel de waarde van de camper vermindert, gaat dat toch langzamer dan bij een auto.
We hebben de verzekering één keer gebruikt voor een raam. Er kwam water binnen door een klein gaatje van een steentje. Dat regelden we via onze eigen verzekeraar.
Gebruiken jullie de camper tijdens de wintermaanden?
Ons kampeerseizoen eindigt meestal in november en begint weer half maart. Misschien moeten we een keer overwegen om een maand naar Portugal of Spanje te gaan, net zoals veel anderen doen. Maar is het wel leuk om zo dicht en zo lang naast elkaar te staan, vragen we ons af? Maar je doet het natuurlijk voor het betere weer, want zoals het dit jaar zo lang nat geweest is, dat was echt niet leuk.
Welke camperapps gebruiken jullie meestal?
We gebruiken verschillende apps, zoals Park4Night, France Passion, en Camping-Car Park.
Die laatste werkt heel goed; de camperparken zijn schoon en verzorgd. De app heeft een goede zoekfunctie. We bestelden een kaart voor Camping-Car Park, maar hadden die nog niet binnen. Na een belletje werd dat keurig geregeld. De service is goed en de app breidt zich snel uit. Ook de app van ACSI is ook erg handig, maar we gebruiken toch nog altijd een papieren gids.
Navigeren
We gebruiken een Garmin Camper voor navigatie. Die is niet altijd 100% accuraat, soms stuurt hij ons door straten die niet echt geschikt zijn voor campers. Verder krijgen we via Garmin veel rechtstreekse kampeerinformatie, zoals van Campercontact en ACSI. Ook makkelijk zijn de benzinestations tijdens je route. We hebben levenslange updates en een groot scherm, wat handig is voor de leesbaarheid.
Voorheen gebruikten we een TomTom, maar die was minder nauwkeurig en veel duurder.
Maar ik ben ook een beetje 'old school' en gebruik nog steeds graag een Michelin-atlas. De wegen veranderen toch niet zo veel, dus het werkt nog steeds goed. Ik heb kaarten van heel Europa, iets wat de jongere generatie niet meer gewend is om te gebruiken.
Verbruik onderweg
Onze camper verbruikt 10 liter per 100 km en we rijden nooit sneller dan 100 km/u. Ik zie dat als een sport onderweg: kijken hoeveel ik al gereden heb en hoeveel ik nog kan rijden. Als dat aantal toeneemt, weet ik dat ik goed rijd, en daar amuseer ik me wel mee als chauffeur.
De tank van 60 liter vind ik wel aan de kleine kant. Dat beperkt de autonomie, vooral in afgelegen gebieden waar je op je tankinhoud moet letten. Onze vorige camper van Eura Mobiel had een tank van 80 liter en dat was handiger. De eerdere Mercedes Sprinter had zelfs een tankinhoud van 90 liter.
Conclusie
Al met al zijn we ontzettend tevreden met onze camperervaringen met de Challenger 260 Graphite van bij Urbano.
We hebben eigenlijk weinig tot geen negatieve punten.
Hoewel het contact met andere camperaars meestal oppervlakkig blijft - een vriendelijke zwaai onderweg en op de camping respect voor elkaars ruimte - vinden we dat juist fijn.
Het sociale aspect zoeken we bewust niet op, omdat onze reizen vooral bedoeld zijn om de drukte van thuis en ons vroegere werkleven even achter ons te laten. Wat ons gelukkig maakt, is de rust van een mooie plek, een goed boek, de gitaar, en de warmte van de zon.
Wil je ook graag jouw camperervaringen en reizen delen met andere Urbano-camperaars? Laat me weten welke spannende of bijzondere avonturen je hebt beleefd, en ik neem contact met je op om je verhaal vast te leggen. (bert.vanuytsel@urbano.be)
Geïnteresseerd in andere verhalen? Lees hier de avonturen van Tine & Kris en hun twee kinderen of van Damien, zijn gezin en vrienden.